Jak nauczyć psa - chodzenie na przednich łapach

Chodzenie na przednich łapach to bardzo widowiskowa sztuczka, często też dostaję pytania o ten trick, dlatego postanowiłam, że to jemu poświęcę drugi post z cyklu "jak nauczyć". 

Ważne! Chodzenie na przednich łapach jest dość wymagające dla psa, więc najlepiej jeśli jest on już w pełni rozwinięty, świadom swojego ciała i nie ma problemów zdrowotnych (np. z kręgosłupem). Im lżejszy pies tym lepiej, nie jest to najlepszy trick dla otyłych psów lub takich o masywnej, ciężkiej budowie. Psy bardziej zwarte, na krótkich łapkach mogą mieć problemy z wykonaniem tej sztuczki, w ich wypadku również warto zastanowić się, czy to dobry pomysł.

1. a) Najpierw pokazujemy psu, że posiada zadek. Zanim Gi zrobiła swoje pierwsze kroki na przednich łapkach umiała wchodzić czterema do małych przedmiotów i na nie, chodziła tyłem wokół mnie i w linii prostej, robiła tyłem ósemki i slalom między nogami, kółka na tylnych łapach opierając się przednimi o książkę. Wszystkie te tricki robiła w różnych warunkach i z udziałem przedmiotów o różnym kształcie i powierzchni. Pomogły też ćwiczenia na piłce do fitnessu. 

b) Uczymy psa zarzucania tyłem na pionowe powierzchnie. Używałam do tego dużego zeszytu z twardą okładką (w przypadku większych psów można użyć deski). Najpierw zeszyt leżał na podłodze, nagradzałam każdy kontakt zeszytu z łapkami. Zeszyt stopniowo szedł ku górze, można było oprzeć go o ścianę, następnie zmieniając kąt tak, żeby był równolegle ze ścianą. Na tym etapie u Gi od razu można było wycofać zeszyt i zarzucała zadek na wszystko, natomiast Tosia, kiedy zabierałam duży zeszyt nie wiedziała co ma robić ze ścianą, dlatego podmieniałam zeszyt na mniejszy, cieńszy, aż w końcu udało się go wycofać.

Teoretycznie mogłybyśmy pominąć krok 1a, ale uważam, że dzięki niemu pies nabrał większej świadomości ciała i łatwiej było mu potem nauczyć się "docelowej" sztuczki. 

2. Nasz dzielny burek potrafi już stać na przednich łapach opierając się o ścianę, pokazujemy mu, że może zarzucić zadek na wszystko, drzewa, ławki, słupki, nasze nogi, ręce.

3. W końcu przychodzi taki moment, kiedy pies zaczyna podnosić jedną lub od razu dwie tylne łapki, żeby się nimi oprzeć. Mamy okazję, żeby wyklikać stanie na przednich łapach! Kliker jest tu bardzo pomocny, bo chwila zanim tylna łapa nie dotyka jeszcze powierzchni (np. ściany) może być króciutka. Jak się uda to koniecznie mega nagradzamy psa (jackpot). Kroczek po kroczku dążymy do tego, żeby nasz pies stawał na przednich łapach bez podparcia.

4. Mamy już stanie na przednich łapach. Teraz pracujemy nad tym, żeby pies ładnie utrzymywał równowagę i stał tak dłużej niż chwilę. Pamiętajmy, żeby się nie spieszyć, to może zająć więcej czasu. Dopiero, kiedy pies dobrze opanuje ten trick można przejść do dalszego etapu.

 5. Teraz przyszedł czas na pierwsze kroki. Ja robiłam to naprowadzając, bo Gi, żeby stanąć na przednich łapach bez podparcia potrzebowała jakiegoś punktu odniesienia, była to moja ręka. Powoli kierowałam rękę ze smakołykiem do przodu, a pies stojąc na przednich łapach za nią podążał. Z czasem podążał za nią coraz szybciej i pewniej . Miałyśmy dłużej nie dłubać tego tricku, ale... bardzo możliwe, że za jakiś czas pojawi się część druga tej "instrukcji" ;).