Szelki Ruffwear Front Range

Po co mi właściwie kolejne szelki? Jak już wiecie Gi jest dość nieproporcjonalna i znalezienie dla niej naprawdę dobrych szelek to nie taka prosta sprawa. Szele zakładam jej głównie na wypady do miasta, trwają one praktycznie cały dzień, więc uprząż musi być wygodna. Mając psa ubranego w szelki czuję się bezpieczniej, mam większą pewność, że wchodząc do tramwaju wejdę razem z psem, a na wypadek, gdyby mój futrzak wpadł w przestrzeń między metrem a podłogą to łatwiej będzie go wyjąć za szelki niż obrożę zaciskową, chyba nietrudno domyślić się dlaczego. Abstrakcyjne scenariusze? A jednak już nie raz spotkałam się z podobnymi historiami ;). 

Szelki spodobały mi się do takiego stopnia, że zakładam je praktycznie na każdy spacer, mam też wrażenie, że odkąd pojawiły się na Gi wzrosło zainteresowanie tym modelem, a co za tym idzie pojawiło się dużo pytań. Mam nadzieję, że znajdziecie tu na nie odpowiedź :).

Rozmiar XS w praktyce

Ginny ma w klatce piersiowej ok. 45cm, więc wybrałam dla niej rozmiar XS. Zakres regulacji klatki piersiowej dla tego rozmiaru miał wynosić 43-56cm. Jakie było moje zaskoczenie, kiedy okazało się, że szelki są w sam raz na mojego psa! W dodatku producent podaje informację, że jeżeli nasz pies jest na granicy rozmiarów, lepiej wybrać ten mniejszy. No chyba nie... ;)

W praktyce rozmiar XS ma następujące wymiary:

obwód szyi 31-50,5cm

obwód klatki piersiowej 26,5-52cm

długość różowych elementów

na górze: ok 11cm

na dole: ok 22,5cm

szerokość dolnego elementu (między łapami): 5cm 

Doceńcie moje poświęcenie, ponieważ regulacja klatki piersiowej nie jest zbyt łatwa i trzeba się trochę nagimnastykować. Traktuję to jednak jako plus, szelki raczej same się nie rozregulują :D.

Poza tym, że przez błędne informacje na stronie producenta jak i stronach www możecie nie trafić z rozmiarem, to potem jest już całkiem fajnie. Mamy możliwość zmian w aż czterech miejscach, dzięki temu łatwiej ładnie dopasować szelki do naszego czworonoga.

Wyjątek mogą stanowić psy z głęboką klatką piersiową. Zauważyłam, że u takich psów (np. charty i inne o podobnej budowie klatki piersiowej) dolna część jest zbyt krótka i mimo, że obwód szyi i klatki może się zgadzać, to szelki i tak będą wchodzić w pachy. Ja mając takiego burka raczej nie zdecydowałabym się na ten model. 

Na co zwracam uwagę dobierając szelki?

Oczywiście musi zgadzać się obwód klatki piersiowej i szyi. Szelki nie mogą być za luźne, bo pies będzie mógł się z nich łatwo wydostać, ale nie mogą być też zbyt ciasne, żeby nie krępowały ruchów, nie obcierały skóry. Kiedy mówimy o obtarciach najczęściej dotyczą one psich pach. Nie patrzymy na to, jak szelki układają się na ciele psa, a bardzo ważne jest, żeby na przykład nie wpijały się w pachy. Zauważyłam, że często jest tak, że jeśli już zwrócimy na to uwagę, to nie wyobrażamy sobie, jak szelki będą układać się w ruchu, a to przecież najważniejsze.

Ginny to taki typ psa, który na nic nie narzeka. "Rozcięta łapa, krew się leje? Bawmy się dalej!" Tak to mniej, więcej wygląda, więc jak nie trudno się domyślić, z szelkami jest podobnie. Ciężko jest ocenić, czy są dla niej wygodne, bo nawet jakby były dwa rozmiary za małe, to pewnie i tak chętnie by w nich chodziła. I chodziła przez jakiś czas w za małych szelkach, żeby jej nie doskwierały (choć w tym wypadku chodziło raczej o moje sumienie ;)) regulowałam je tak, żeby nie przylegały mocno do ciała. W końcu jednak norwegów całkiem się pozbyłam, a drugi model wymieniłam na rozmiar większy. Nie byłam jednak pewna, czy ten większy rozmiar będzie w porządku, więc zaopatrzyłam się od razu w Ruffwear.

Tak wyglądały za małe hurtty. Biorąc pod uwagę miękkie podszycie, taśmę i fakt, że szelki były dość luźne, nie było aż takiej tragedii, ale jednak mogłoby być lepiej...

Ruffwear po walkach z regulatorami w ruchu prezentują się tak:

Ginny ma dość wąską klatkę piersiową, więc ciężko jest idealnie dobrać jej szelki. Kiedy pies stoi spokojnie wszystko jest super. W ruchu bywa, że przednia część leci do przodu i ogólnie jest luźniejsza, bo nie ma się zbytnio na czym oprzeć, w efekcie tył szelek też leci do przodu, a tym samym zatrzymuje się na pachach. Nie ma z tym jakiejś tragedii, na ogół kiedy pies normalnie biega uprząż jest na miejscu, dopiero przy większych wygibasach szele wędrują razem z psem, ale nie wydaje mi się, żeby sprawiało to jakiś dyskomfort.

Wygląd ogólny 

Bałam się, że szelki będą zbyt masywne dla Gi i faktycznie, kiedy jest ścięta na króciutko, to szelki sprawiają, że wydaje się jeszcze bardziej drobna niż jest w rzeczywistości. Nie przeszkadza mi to jednak aż tak bardzo. 

Bałam się też, że mocowanie od smyczy jest przyszyte do różowego materiału i nie byłam do końca przekonana, na ile to będzie wytrzymałe. Okazało się, że w różowym znajdują się taśmy nośne i cała konstrukcja opiera się właśnie na nich, uff... W zasadzie model Front Range można porównać do guardów, z tymże te są bardziej wypasione :).

Na żywo wyglądają jeszcze lepiej niż w sieci. Pies prezentuje się w nich tak, jakby wyruszał właśnie na jakąś specjalną misję, a szele wykonane są w taki sposób, że jak najbardziej na taką misję by się nadały!

Ciekawe zastosowania i bezpieczeństwo

Każdy element został dobrze przemyślany. Na górze znajduje się schowek na adresówkę. Bardzo podoba mi się to, że na psie nic nie dynda, ale nie jestem pewna, czy jeśli zwierzak by się zgubił, to ktoś wpadłby na to, że ważne informacje o nim są tam schowane. Od wewnętrznej strony szelek znajduje się też miejsce na wpisanie swoich danych - bezpieczeństwa nigdy za wiele ;). Z przodu jest dodatkowe mocowanie na smycz, taki patent stosuje się przy szelkach, które mają oduczyć ciągnięcia, ale można też przyczepić tam identyfikator, jeśli nie chcemy chować go w schowku.

Elementem mającym zwiększyć psie bezpieczeństwo są też odblaski.

Bardzo podoba mi się w tych szelkach to, że można zakładać je przez głowę podobnie, jak norwegi. To dość istotne, jeśli mamy psa, który nie lubi przekładania łap. Na plecach posiadają dwa klipsy, pod którymi znajduje się podszycie, więc nie powinny uwierać futrzaka.  

Podszycie 

Jest miękkie, giętkie i dość cienkie (bez problemu można zgnieść je w kulkę). Sporo osób ma wątpliwości - czy front range nie będą grzać psa latem? Nie sądzę, żeby psu było w nich wyraźnie bardziej ciepło niż w zwykłych szelkach. 

Łatwo je wyczyścić, błoto po wyschnięciu wystarczy przetrzeć na sucho, przy większym zabrudzeniu piorę je jak każde inne tego typu akcesoria, potem są jak nowe. Nie nasiąkają mocno wodą, więc nawet po wodowaniu pozostają lekkie. 

Czy warto?

Jakiś czas temu opisywałam szelki Hurtta, które są trochę tańsze od modelu Front Range i uważam, że ich cena nie jest do końca adekwatna do jakości. Z Ruffweat jest inaczej, są warte każdej, wydanej na nie złotówki. To chyba najlepiej dopasowane szelki Gi jakie dotąd miała, mam nadzieje, że jeszcze długo nam posłużą.