Rower z Gi

1 maja najpierw miałyśmy spędzić na zawodach. W dodatku planowałam tego dnia startować pierwszy raz, oficjalnie w openach, ale plany mają to do siebie, że lubią się zmieniać i z dość konkretnych powodów zrezygnowałam. Poza tym jestem pewna, że skończyłoby się disami i start nie miałby za bardzo sensu, więc ostatecznie decyzji nie żałuję :).

Stwierdziłam natomiast, że to idealny dzień, żeby spróbować roweru z psem. Pierwszy dzień miesiąca, idealna pora na wprowadzenie czegoś nowego. Pomysł ten chodził mi po głowie od dawna, a kiedyś nawet go zrealizowałam. Wtedy moją towarzyszką podróży była Tosia, nie pamiętam dokładnie czy fajnie nam się jechało, ale po tamtym wypadzie doszłam do wniosku, że Toś jest do tego za mała. Potem to samo myślałam o Gi. Za mała, nie będzie nadążać albo to ja będę musiała bardzo wolno jechać, żeby piesa nie pogubiła łap i nikomu nie będzie sprawiać to frajdy. Ginny jest jednak ciut większa od Tosi, w dodatku zobaczyłam w sieci ten filmik i pomyślałam sobie "WOW, ta mała nieźle wymiata!". Skoro ona tak sobie radzi, to Gi też powinna dać radę, jak nie spróbuję, to się nie dowiem.

Na początku spacerowałam z rowerem i Gi. Potem podpięłam ją do jednośladu i jechałam w miarę swobodnie, jednocześnie obserwując czy pies nadąża, w jakiej fazie biegu jest, czy nic się nigdzie nie plącze itd. Jak na pierwszy raz, to było całkiem nieźle. Najważniejsze, że suk w ogóle nie bał się pojazdu, za to nie od razu pojęła zależność smycz + rower. "Skoro Natka nie ma smyczy w ręku to luz! Eee... jednak nie?". Kiedy poprosiłam brata o zrobienie kilku fotek, żeby sprawdzić, jak to wygląda z boku, Gi jako pies z ewidentnym parciem na szkło nie mogła oprzeć się aby stanąć na chwilkę i zapozować. Kończyło się szarpnięciem. No tak, nie mamy jeszcze amortyzatora.

Generalnie wyglądało to ekstra! Szelki trochę się przekręcały, ale to dlatego, że Gi nie widziała chyba zbyt dużego sensu w bieganiu w kółko  i jeszcze ten dźwięk aparatu, no nie mogła się powstrzymać! Strasznie korciło mnie, żeby sprawdzić jak to będzie na prostej. Postanowiłam przejechać się kawałek i tak wylądowałyśmy w lesie. Było bajecznie! Gi biegła bardzo swobodnie, kłusem, w ogóle nie okazywała oznak zmęczenia. Nawet szelki zaczęły lepiej się układać i stwierdziłam, że chyba będą niezłe na rower, bo po tej jednej przejażdżce od razu miałam ochotę na więcej, ale nie chciałam, żeby piesa się przeforsowała. Zrobiłyśmy w ten sposób niecałe 2,5km. Pod koniec zeszłam z roweru, żeby Gi mogła iść i sobie odsapnąć, choć nadal nie wyglądała na zmęczoną, ale przecież nie o zajeżdżanie psa chodzi ;).

2 maja zrobiłyśmy drugą próbę. Wybrałyśmy się trochę dalej, wzięłyśmy inne szele, żeby sprawdzić, które będą lepsze do tej aktywności. Jedne i drugie spisują się bardzo fajne, choć Ruffwear ze względu na szerszy pasek piersiowy na pewno były wygodniejsze, kiedy suk postanowił pociągnąć. 

Zaliczyłyśmy też incydent z psem, który wyskoczył z posesji z otwartą bramą. Na szczęście była to tylko chihuahua. Poza tym było jeszcze lepiej niż wczoraj, ale na kolejną wycieczkę rowerową tylko z amortyzatorem ;).

Swoją drogą wzięłam ze sobą aport do wody, bo celem było jezioro w lesie, które odkryłam niedawno na mapie. Niestety do jeziora nie trafiłyśmy, ale za to znalazłyśmy inną, fajną miejscówkę :D.