Kierunek Ciszyca

W naszej okolicy nie ma zbyt wielu zbiorników wodnych, w których mógłby pływać pies. Zbliżał się długi weekend, więc postanowiłam, że wybierzemy się gdzieś nad wodę. Za cel obrałam sobie Ciszycę (dowiedziałam się o tym miejscu z bloga Zosi, tam jest też więcej informacji i mapka), do której był beznadziejny dojazd komunikacją miejską. Co trudno zdobyć, jest jeszcze bardziej ciekawsze i kusi, więc w mój plan wciągnęłam rodzinkę (kiedyś w końcu i ja będę zmotoryzowana!). 

Podróż przebiegła bardzo sprawnie, schody zaczęły się jeszcze zanim wyszłyśmy z mamą z auta. Przed samochodem biegał sobie (rzecz jasna bez właściciela) pies, wyglądał na posokowca. Na wszelki wypadek wyjęłam gaz pieprzowy, pan pies nie ukrywał zainteresowania moimi dziewczynami i szedł za nami kawałek, ale w końcu zostawił nas w spokoju. Uff... idziemy dalej. Nie, jednak musimy się wrócić, szukamy odpowiedniego zejścia na plażę. Przedzieramy się przez gęstwiny, niczym Indiana Jones, a piasku nie widać. Kleszcz na choć jednej z nas będzie murowany. Znów się wracamy i idziemy dalej. Jest! Jest właściwe zejście, nie przyjechałyśmy na marne!

Dotarłyśmy do niedużej miejscówki za to ze sporą ilością piachu i dość płytką wodą. TA plaża była trochę dalej, ale stwierdziłyśmy, że zostaniemy tu, gdzie doszłyśmy, bo na TĘ plażę zaczęli schodzić się inni ludzie. Tam gdzie postanowiłyśmy zostać, nikt inny się nie zatrzymywał, więc było w porządku. Do czasu, kiedy w krzakach pojawił się kompletnie goły facet. Gdybym była tam sama, to szybciutko bym uciekała. Na szczęście trzymał się z dala od nas. Pamiętajcie o gazie pieprzowym ;).

Toś ubrałam w kamizelkę chłodzącą, bo zrobiło się naprawdę ciepło, a ona zdążyła zmachać się poszukiwaniami. Z Giną pobawiłam się trochę frisbee, a potem rzucałam jej zabawkę do wody. Jestem z niej strasznie dumna. Sprzedałam cały zestaw naszych Hero SuperAero, bo miałam w planach całkiem zrezygnować z dysków z uwagi na ginową nogę. Został nam jednak jeden Hero Air (pisałam o nim dwa lata temu) i ze względu na to, że Ginny już długo nie miała żadnych objawów, postanowiłam trochę jej porzucać. Niby nic takiego, ale Gina w ogrodzie jakoś nadal nie pałała miłością do tego dysku, zupełnie jak te dwa lata temu. A w Ciszycy bawiła się nim dokładnie tak samo, jak swoim ulubionym modelem. Bardzo chętnie łapała, aportowała i przeciągała się, że ojejku, mało ręki ze stawu nie wyrwała :D. Pływanie też było pierwsza klasa. Ginny bardzo pewnie płynęła po zabawkę, nawet jak rzuciłam ją dalej niż zwykle to robię. Toś pływać nie lubi, ale bez oporów zamoczyła łapki na płyciźnie.

Po powrocie, dokładnych oględzinach psów i ludzi, kleszczy nie stwierdzono. Wycieczkę uznaję za udaną i chętnie będę wracać do tego miejsca, choć wciąż rozglądam się za czymś bliżej nas, bo niestety jazda 30km tylko po to, żeby piesa mogła popływać to trochę sporo :C.