Najpierw zobacz część pierwszą! Na samym końcu jest film, który obrazuje, jak wtedy Gi chodziła na przednich łapach. Jak wspomniałam, potrzebowała jakiegoś punktu odniesienia, w przeciwnym wypadku wyglądało to tak:
Stwierdziłam, że skoro doszłyśmy już do etapu, w którym Gi naprawdę ładnie potrafi przebierać przednimi łapkami, to i rękę w końcu uda nam się wycofać. Wiara we własne możliwości i umiejętności swojego futrzaka działa cuda! :D No i kliker też jest tu bardzo pomocny, dzięki niemu można wychwycić najdrobniejszy element, który zbliża nas do celu.
1. Gi cofała się tak, żeby mieć przestrzeń przed sobą (mogłabym ją też zostawić na miejscu, ale skoro umiała się cofać, to tak było łatwiej), następnie dawałam jej komendę na podniesienie tyłka, mamy stanie na przednich łapach na odległość!
2. Gi rusza do przodu, super! Klikam pierwszy krok i nagradzam smakiem.
uwaga! Myślę, że bardzo istotne było miejsce, w którym nagradzałam Gi. Nie czekałam aż podejdzie do mnie, bo to sprawiłoby, że zaczęłaby się spieszyć i mało dokładnie wykonywać zadanie. Rzucałam smaka w jej stronę tak, żeby została w miejscu, w którym ją zatrzymałam.
3. Gi rusza do przodu i robi więcej niż jeden krok. Potem jej zadek znów opada na ziemię albo próbuje podeprzeć się jedną z tylnych łap. Zaznaczam i nagradzam moment, w którym zrobiła już te dwa kroczki, ale jeszcze nie zdążyła znaleźć się trzema lub czterema łapami na ziemi, tego przecież nie chcemy.
4. Następnie Gi robi już sama coraz więcej kroków na przednich łapach. Jest za to sowicie nagradzana, ale pilnuję za każdym razem, żeby zaznaczyć ten właściwy moment.
5. Nagrywam ten filmik :D.
Ginny miała też kłopot z chodzeniem na przednich łapach po trawie, ale kroczek, po kroczku i z tym sobie poradziłyśmy. Zaznaczając i nagradzając tylko ten moment, na którym mi zależało.
Gi chodzi na przednich łapach jakby to była dla niej najbardziej naturalna rzecz na świecie :D.
OdpowiedzUsuńNo cóż, ja znam możliwości mojego psa i ta sztuczka nie dla nas. Z
OdpowiedzUsuńresztą, cóż, bardzo wygodne to dla psa...
Bez przesady, przecież pies nie chodzi tak przez całe swoje życie... :D Co więcej, Gi często robi tak, kiedy znaczy teren, więc gdyby było to dla niej niekomfortowe, raczej nie robiłaby tego sama z siebie.
UsuńTak, moim zdaniem takie stanie oczywiście wygląda efektownie, choć z drugiej strony tak... dziwnie.
UsuńDla mnie wyglada to jak zwykla niesamowita sztuczka
UsuńŚwietnie! Sama myślałam nad nauką tej sztuczki, ale to moim zdaniem nie najlepszy pomysł jeśli chodzi o Goyę, patrząc na jej krótkie łapy i masywne ciałko. Aktualnie staramy się odnaleźć zad, a raczej uświadomić psinie, że go ma i może nim zarzucać na pionowe powierzchnie :)
OdpowiedzUsuńŚwietne! Zakochałam się w widoku psa w takiej pozycji! (Szczerze to trochę przerażający widok!!!! Boję się Twojego psa!)
OdpowiedzUsuńPozdrawiamy, G&M :D
Znasz nas już ? :)
Mój pies ma chyba na to za długie łapy, czasami przeszkadzają mu w życiu, ale spróbować nie zaszkodzi. :D
OdpowiedzUsuńOj długa droga nim Terror nauczy się tej sztuczki :D
OdpowiedzUsuńMeGA Mega !!! Powoli osiągamy efekty , tylko dizwi mnie to , że teraz przy sikuniu Geremu wychodzi to lepiej niż podczas trenigu o.O
OdpowiedzUsuńPrzydatne! :) To teraz mamy cel...! :)
OdpowiedzUsuńZapraszamy do nas: http://papi-szczotek-kundelki.blogspot.com/
Wygląda to naprawdę bardzo efektownie :D
OdpowiedzUsuńKiedy zgłaszacie się do "mam talent"? :)
OdpowiedzUsuńChoć znając życie żyri stwierdziłoby, że to znęcanie ;)
Tak i uznano by mnie za dziwoląga, bo uczę psa sztuczek :P.
UsuńI zadzwoniono do TOZu ;)
UsuńTa sztuczka jest świetna! Supeer! Bardzo efektownie wygląda. Musimy się kiedyś do tego zabrać. :)
OdpowiedzUsuńhttp://www.cztery-lapy-jeden-nos.blogspot.com/
Posiadam pewne pytanie, czy z klikera warto korzystać? Nawet jeżeli nie uczyło się od początku psa pracować z tą pomocą? :)
OdpowiedzUsuńhttp://my-dog-willi.blogspot.com/
Pewnie, że warto! Kliker można wprowadzić w każdym momencie, zerknij tutaj.
Usuń