Ginny skończyła 6 lat

6 lat i nic się nie zmieniło, nawet poważna mina została taka sama :)

Jak już kiedyś wspominałam, moim marzeniem zaraz po psie jakim była Tosia był kolejny, który lubiłby się ze mną bawić i rzecz jasna, który miałby bardziej równo pod sufitem niż Toś. No i w końcu mam. Każda forma zabawy z Giną sprawia mi mnóstwo radości, lubię czasem się z nią powygłupiać, porzucać piłkę czy frisbee albo udawać, że "walczę" z nią o owcze futro. Oczywiście nie było tak od samego początku, o czym też wiele razy mówiłam. Włożyłam bardzo dużo pracy, cierpliwości i czasu w to, żeby móc bawić się w normalny sposób z moim psem. Kiedy już to osiągnęłam nie zwracałam dużej uwagi na to w jakim stylu Gina pracuje kiedy nie widzi nagrody, kiedy nagroda leży na trawie lub kiedy w ręku mam coś fajniejszego niż szarpak. Nawet napisałam o tym post 2 lata temu, o tutaj. Miałyśmy nad tym pracować, ale ostatecznie zabrakło mi już cierpliwości, mimo to cel został osiągnięty! :D Oczywiście nic się samo nie zrobiło, ale postanowiłam potraktować ten temat bardzo na luzie. Poniżej wrzucam filmik, na którym Gi wymienia się zabawkami, w trawie cały czas leży PISZCZĄCA piłka, czyli najwyższy wymiar nagrody :). 

Przy okazji tego, że Gi ma dziś urodziny chciałam też opowiedzieć Wam trochę o swoich obawach. Kiedy spełnia się jakieś marzenie, to często towarzyszy temu pewien rodzaj niepewności. Czy to na pewno dzieje się naprawdę? Jak długo będzie to trwało? Kiedy Gi nauczyła się ze mną bawić na samym początku obchodziłam się z nią jak z jajkiem, bo bardzo nie chciałam tego zepsuć. Podobno niektóre psy z wiekiem poważnieją do takiego stopnia, że nie bawią się już w taki sposób, jak niegdyś, a może to tylko kwestia motywacji? Gina ma już 6 lat i nadal bawi się ze mną z całą swoją zawziętością i fiziem. Nie chodzi też tylko o zabawę zabawkami, ale w ogóle o jej sposób bycia, taki beztroski, pełen radości i szaleństwa. Życzę jej, żeby to się nigdy nie zmieniło! :)